knl_1983 написал:

Оригинальное сообщение #770858
Я в свое время интересовался темой и находил перевод на французский тайской версии событий:

Это не документы, как я понял. Это изложение современного (? - при нажатии на его имя начинает открываться электронная почта) тайца.

Там очень примечательное послесловие от редактора:

Note de l'éditeur
Les points de vue thaïlandais et français s'opposent sur le déroulement du premier épisode de la bataille, au sud de l'île. Selon l'article ci-dessus, il n'y avait que deux torpilleurs, qui furent l'un et l'autre détruits. Le Sri Ayudhaya n'aurait été ni coulé, ni même présent. La version française parle de trois torpilleurs et d'un cuirassé côtier. Les Français pensent que la première attaque à la torpille du Lamotte-Picquet aurait désemparé le Sri Ayudhaya alors que les Thaïlandais prétendent que l'attaque n'aurait rien donné. Sans trancher entre les deux thèses, l'éditeur se permet d'attirer l'attention du lecteur sur deux faits, qui pourraient jouer en faveur de la thèse thaïlandaise:
1. l'engagement a lieu tôt le matin, en plein hiver et par temps de pluie et de brume. La visibilité n'est certainement pas optimale, d'autant plus que les thaïlandais profitent du fond plus sombre de la terre. Une erreur d'observation du côté français est donc plus probable que du côté thaïlandais.
2. les Français se contredisent quelque peu en prétendant qu'ils ont détruit tous les navires présents au sud de l'île alors que, de leur propre aveu, le Sri Ayudhaya n'était qu'échoué et qu'un des torpilleurs a survécu à l'engagement.
Pour plus de détail sur le point de vue français, reportez vous à la page bataille correspondante.

Поэтому очень хотелось бы знать - что было положено в основу современного тайского описания событий.

Вот еще при гуглении: http://www.thaiwreckdiver.com/thonburi.htm Sri Ayuthia тоже не упоминается.

วันที่ ๑๗ มกราคม วันสดุดีวีรชน กองทัพเรือ

         วันที่ ๑๗ มกราคม พุทธศักราช ๒๔๘๔ เป็นวันที่มี  การรบทางเรือระหว่างไทยกับฝรั่งเศส อันนับว่าเป็นยุทธนาวีครั้งสำคัญยิ่ง ของกองทัพเรือไทย กองทัพเรือจึงได้ถือเอาวันที่ ๑๗ มกราคม ของทุกปี เป็นวันสดุดีวีรชนกองทัพเรือ เพื่อแสดงความเคารพและรำลึกถึง วีรกรรมของทหารหาญ แห่งราชนาวีไทย ที่ได้สละชีวิตเป็นชาติพลี เพื่อรักษาเอกราช และอธิปไตยของชาติไว้ จวบจนปัจจุบัน โดยในครั้งนั้น ฝรั่งเศส ส่งกำลังเข้ารุกล้ำน่านน้ำไทย บริเวณเกาะช้าง จังหวัดตราด รวมทั้งสิ้น ๗ ลำ เฉพาะเรือลามอตต์ปิเกต์ลำเดียว ก็มีระวางขับน้ำถึง ๙,๓๕๐ ตัน นอกจากนั้น ยังมีเรือสลุป ๒ ลำ และเรือปืนอีก ๔ ลำ ขณะที่กองทัพเรือไทย มีกำลังรบเพียง ๓ ลำ คือ เรือหลวงธนบุรี เรือหลวงสงขลา และ เรือหลวงชลบุรี จึงเสียเปรียบในด้านกำลังรบ อย่างไม่อาจจะเทียบกันได้ แต่บรรพบุรุษทหารเรือ ยังคงมีขวัญและกำลังใจที่ดี และปฏิบัติหน้าที่ในการรบ ด้วยความกล้าหาญ ตราบจนเรือหลวงของไทยทั้ง ๓ ลำ ต้องจมลง พร้อมกับนายทหาร และทหารประจำเรือ ที่เสียชีวิตไปถึง ๓๖ นาย
          นอกจากนี้ ประวัติการรบทางเรือของราชนาวี ยังมีการรบครั้งสำคัญ ที่บรรพบุรุษทหารเรือ ได้เข้าปกป้อง อธิปไตยของชาติ อย่างเต็มกำลังความสามารถ คือ การรบที่ปากแม่น้ำเจ้าพระยา เมื่อวันที่ ๑๓ กรกฎาคม ร.ศ.๑๑๒ เรือรบฝรั่งเศส ๒ ลำ ได้ตีฝ่าเข้ามา ในแม่น้ำเจ้าพระยา กำลังทางเรือของเรา อันประกอบด้วย เรือหลวงมกุฎราชกุมาร เรือหลวงนฤเบนทร์บุตรี เรือหลวงทูลกระหม่อม เรือหลวงหาญหักศัตรู และกำลังพลที่ป้อมพระจุลจอมเกล้า และป้อมผีเสื้อสมุทร ได้ร่วมกันปกป้องแผ่นดิน เพื่อรักษาเอกราช อย่างสุดความสามารถ ในครั้งนี้ ทหารเรือเสียชีวิตไป ๑๒ นาย
          ในปีพุทธศักราช ๒๔๙๓ กองทัพเรือ ได้ส่งเรือไปร่วมสมทบ กับกำลังทางเรือ ของสหประชาชาติ ในสงครามเกาเหลี ทำให้เราต้องสูญเสีย เรือหลวงประแสลำแรกไป พร้อมกับชีวิตของทหารประจำเรือ ๒ นาย
         ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๑๗ มีนาคม พุทธศักราช ๒๔๘๘ กองทัพเรือ ได้สูญเสีย เรือหลวงสมุย ลำแรก และทหารประจำเรือ ๓๑ นาย เนื่องจากถูกโจมตี ด้วยตอร์ปิโดจากเรือดำน้ำ ขณะเดินทาง อยู่นอกฝั่งกลันตัน เพื่อลำเลียงน้ำมัน จากสิงคโปร์มายังประเทศไทย นอกจากนี้ ยังต้องสูญเสียผู้กล้าหาญ ในการต่อสู้ กับเครื่องบินของข้าศึก ที่มาโจมตีฐานทัพเรือสัตหีบ ไปอีก ๗ นาย
          ในการปฏิบัติหน้าที่ ป้องกันประเทศชาติ จากการคุกคามของคอมมิวนิสต์ กองทัพเรือ ต้องสูญเสียกำลังพลไป มิใช่น้อย เนื่องมาจากความเสียเปรียบ ทางด้านภูมิประเทศ และขนาดกำลังรบ ได้แก่ การปราบปรามผู้ก่อการร้าย ตามแผนยุทธการสามชัย ที่จังหวัดเพชรบูรณ์ ในปีพุทธศักราช ๒๕๑๖ สูญเสียทหารหาญไป ๕ นาย วีรกรรมแห่งดอยผาจิ จังหวัดเชียงราย ในปีพุทธศักราช ๒๕๑๘ ต้องสูญเสียผู้กล้าหาญ จากหน่วยปฏิบัติการ ตามลำแม่น้ำโขงอีก ๑ นาย และวีรกรรมที่ดอนสังคี  ในปีพุทธศักราช ๒๕๒๕ กองทัพเรือ ต้องสูญเสียผู้กล้าหาญไป อีก ๒ นาย         
          บรรพบุรุษทหารเรือผู้กล้าหาญ ต่างก็ได้ยอมสละชีวิตอันมีค่าของตน เพื่อปกป้องรักษาแผ่นดินไทย ให้ดำรงความเป็นเอกราช ตราบเท่าทุกวันนี้ วีรกรรมของผู้กล้าหาญเหล่านี้ ได้นำเกียรติประวัติอันดีงาม มาสู่วงศ์ตระกูล และประเทศชาติ ควรแก่การเทิดทูนไว้ ในฐานะวีรชนโดยแท้

По ссылке есть адрес электронной почты еще одного тайца:

My thanks to Khun Suphakorn P [suphakornp@loxley.co.th] of Loxley Information systems Bangkok, for researching this Thai Language resource and for shedding much light onto the events as they actual happened as they were reported by Thai sources, which are entirely missing from all western historical archives.

Может кто-нибудь правда напишет?

Бирсерг написал:

Оригинальное сообщение #770891
он на гора выдаст инфу о ладожских или онежских посудина

Неужто есть шанс ознакомиться с "Дредноутами Ладоги" от НКВД?

knl_1983 написал:

Оригинальное сообщение #771082
วันที่ ๑๗ มกราคม วันสดุดีวีรชน กองทัพเรือ

         วันที่ ๑๗ มกราคม พุทธศักราช ๒๔๘๔ เป็นวันที่มี  การรบทางเรือระหว่างไทยกับฝรั่งเศส อันนับว่าเป็นยุทธนาวีครั้งสำคัญยิ่ง ของกองทัพเรือไทย กองทัพเรือจึงได้ถือเอาวันที่ ๑๗ มกราคม ของทุกปี เป็นวันสดุดีวีรชนกองทัพเรือ เพื่อแสดงความเคารพและรำลึกถึง วีรกรรมของทหารหาญ แห่งราชนาวีไทย ที่ได้สละชีวิตเป็นชาติพลี เพื่อรักษาเอกราช และอธิปไตยของชาติไว้ จวบจนปัจจุบัน โดยในครั้งนั้น ฝรั่งเศส ส่งกำลังเข้ารุกล้ำน่านน้ำไทย บริเวณเกาะช้าง จังหวัดตราด รวมทั้งสิ้น ๗ ลำ เฉพาะเรือลามอตต์ปิเกต์ลำเดียว ก็มีระวางขับน้ำถึง ๙,๓๕๐ ตัน นอกจากนั้น ยังมีเรือสลุป ๒ ลำ และเรือปืนอีก ๔ ลำ ขณะที่กองทัพเรือไทย มีกำลังรบเพียง ๓ ลำ คือ เรือหลวงธนบุรี เรือหลวงสงขลา และ เรือหลวงชลบุรี จึงเสียเปรียบในด้านกำลังรบ อย่างไม่อาจจะเทียบกันได้ แต่บรรพบุรุษทหารเรือ ยังคงมีขวัญและกำลังใจที่ดี และปฏิบัติหน้าที่ในการรบ ด้วยความกล้าหาญ ตราบจนเรือหลวงของไทยทั้ง ๓ ลำ ต้องจมลง พร้อมกับนายทหาร และทหารประจำเรือ ที่เสียชีวิตไปถึง ๓๖ นาย
          นอกจากนี้ ประวัติการรบทางเรือของราชนาวี ยังมีการรบครั้งสำคัญ ที่บรรพบุรุษทหารเรือ ได้เข้าปกป้อง อธิปไตยของชาติ อย่างเต็มกำลังความสามารถ คือ การรบที่ปากแม่น้ำเจ้าพระยา เมื่อวันที่ ๑๓ กรกฎาคม ร.ศ.๑๑๒ เรือรบฝรั่งเศส ๒ ลำ ได้ตีฝ่าเข้ามา ในแม่น้ำเจ้าพระยา กำลังทางเรือของเรา อันประกอบด้วย เรือหลวงมกุฎราชกุมาร เรือหลวงนฤเบนทร์บุตรี เรือหลวงทูลกระหม่อม เรือหลวงหาญหักศัตรู และกำลังพลที่ป้อมพระจุลจอมเกล้า และป้อมผีเสื้อสมุทร ได้ร่วมกันปกป้องแผ่นดิน เพื่อรักษาเอกราช อย่างสุดความสามารถ ในครั้งนี้ ทหารเรือเสียชีวิตไป ๑๒ นาย
          ในปีพุทธศักราช ๒๔๙๓ กองทัพเรือ ได้ส่งเรือไปร่วมสมทบ กับกำลังทางเรือ ของสหประชาชาติ ในสงครามเกาเหลี ทำให้เราต้องสูญเสีย เรือหลวงประแสลำแรกไป พร้อมกับชีวิตของทหารประจำเรือ ๒ นาย
         ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๑๗ มีนาคม พุทธศักราช ๒๔๘๘ กองทัพเรือ ได้สูญเสีย เรือหลวงสมุย ลำแรก และทหารประจำเรือ ๓๑ นาย เนื่องจากถูกโจมตี ด้วยตอร์ปิโดจากเรือดำน้ำ ขณะเดินทาง อยู่นอกฝั่งกลันตัน เพื่อลำเลียงน้ำมัน จากสิงคโปร์มายังประเทศไทย นอกจากนี้ ยังต้องสูญเสียผู้กล้าหาญ ในการต่อสู้ กับเครื่องบินของข้าศึก ที่มาโจมตีฐานทัพเรือสัตหีบ ไปอีก ๗ นาย
          ในการปฏิบัติหน้าที่ ป้องกันประเทศชาติ จากการคุกคามของคอมมิวนิสต์ กองทัพเรือ ต้องสูญเสียกำลังพลไป มิใช่น้อย เนื่องมาจากความเสียเปรียบ ทางด้านภูมิประเทศ และขนาดกำลังรบ ได้แก่ การปราบปรามผู้ก่อการร้าย ตามแผนยุทธการสามชัย ที่จังหวัดเพชรบูรณ์ ในปีพุทธศักราช ๒๕๑๖ สูญเสียทหารหาญไป ๕ นาย วีรกรรมแห่งดอยผาจิ จังหวัดเชียงราย ในปีพุทธศักราช ๒๕๑๘ ต้องสูญเสียผู้กล้าหาญ จากหน่วยปฏิบัติการ ตามลำแม่น้ำโขงอีก ๑ นาย และวีรกรรมที่ดอนสังคี  ในปีพุทธศักราช ๒๕๒๕ กองทัพเรือ ต้องสูญเสียผู้กล้าหาญไป อีก ๒ นาย         
          บรรพบุรุษทหารเรือผู้กล้าหาญ ต่างก็ได้ยอมสละชีวิตอันมีค่าของตน เพื่อปกป้องรักษาแผ่นดินไทย ให้ดำรงความเป็นเอกราช ตราบเท่าทุกวันนี้ วีรกรรมของผู้กล้าหาญเหล่านี้ ได้นำเกียรติประวัติอันดีงาม มาสู่วงศ์ตระกูล และประเทศชาติ ควรแก่การเทิดทูนไว้ ในฐานะวีรชนโดยแท้

Это фигня полная - типа патриотического упоминания о том, какие славные королевские ВМФ Таиланда - и тут нас побили, и тут мы героически потеряли, и там мы героически потеряли...

Источником не является.

knl_1983 написал:

Оригинальное сообщение #771088
еще какой-то сайт: http://www.bloggang.com/mainblog.php?id … amp;blog=1

И до кучи: http://imageshack.us/f/218/thebattleofk … aitw5.jpg/
http://imageshack.us/f/204/thebattleofkohchangvg7.jpg/

Бложек на тему "66 лет помним!". Соответствующая информация.

knl_1983 написал:

Оригинальное сообщение #771088
официальный сайт тайского флота: http://www.navy.mi.th/navalmuseum/002_h … g_thai.htm Пожалуй что официальная версия, даже список погибших приводится.

Что-то не нашел списка погибших - перечисление кораблей есть. Все в кучу и без документов.

knl_1983 написал:

Оригинальное сообщение #771296
По крайней мере иных данных о составе эскадры нет.

Неравноценные источники.

Хотя бы серьезное исследование современное с тайской стороны, а не мурзилки...

knl_1983 написал:

Оригинальное сообщение #771305
По сравнению с какими? С французскими?

Да, как бы официальный рапорт Терро и писания с бложков.

Поэтому если удастся (зарубаться не будем) - будем искать. А не удастся - будем считать, что все очень зыбко и может в одночасье резко перемениться.

Видел 11 номер, "великий" Патянин продолжает глумиться над крейсерами английского флота.
Раз нет Алекса, придется мне взять на себя неблагодарную обязанность высказаться по поводу его халтуры.
Пока "великий" писал по ВМВ, его труды меня не интересовали. Пришло время и он влез в эпоху парового и броненосного флота, и мне, было по-началу интересно почитать, но с первых страниц стало ясно, что автор не интересуется данным периодом, к источникам относится небрежно и трактует их недопустимо вольно, зачастую не понимая о чем идет речь (Мордовин, Конвей...). Принцип: "Сойдет и так - ведь я велик".
Работа даже над не большой статьей и, наверное, над небольшой в первую очередь - это большой труд, но именно труда  в работах автора не видно.
Технические описания мало согласуются даже  с достаточно доступными переводными и английскими материалами. Что стоит хотя бы объединение "Inconstant", "Shah" и "Raleigh", а теперь типа "С" и типа "Calypso". С таким же успехом, для наглядности, можно объединять "Рюрик", "Россию" и "Громобой" или "Варяг", "Аскольд" и "Богатырь", броненосцы "Бородино" и "Андрей Первозванный". И это только при первом просмотре. Дальше ...

Бирсерг написал:

Оригинальное сообщение #771452
Боюсь, принцип у него "Если не я, то кто?"

Ну и хреновый принцип, зачем тему то загаживать.

Бирсерг написал:

Оригинальное сообщение #771452
http://en.wikipedia.org/wiki/HMS_Inconstant_(1868)
Вся троица здесь.

Так и в Конвее. Посмотрите более серьезные вещи, например старину Льва. Я не говорю о книгах по судостроению. У того же Мордовина это разные корабли.
При внимательном прочтении сделаете открытие, что они соотносятся примерно как "Рюрик", "Россия" и "Громобой".

Отредактированно mister X (14.12.2013 01:38:36)

Owl-99 написал:

Оригинальное сообщение #771514
Везде одно и то же, что по авиации, что по наземке, что по флоту... "Знатоки" и обладатели "сокровенного знания", в большинстве своем не написавшие и не издавшие ни строчки, сидят на форумах, почитывают статейки и с высоты своего "сокровенного знания" кидаются какашками в авторов. Не ошибается тот, кто ничего не делает (с) Напишите свое, раскройте ту же тему лучше и глубже... Конечно, я понимаю, сидеть в кресле с кофеем или пивом и надувать щеки на форумах - проще, дешевле и для собственного эго куда как приятнее. Но это немногого стоит.

А знание совсем не сокровенное, все напечатано и издано в большей части на английском, в меньшей на русском. В основном материалы можно найти в сети, что-то купить, правда дорого,  при желании, не большая проблема. В этом плане Арбузов последнее время честнее, он издает те же "сокровенные" знания,  что издавались на русском, один в один, называя их сборник документов, и не пытается переписать их под своей фамилией да еще и неграмотно.